Thursday, November 19, 2009

22/11/09


ဒီဇင္ဘာ လကုန္ေလာက္အထိကုိ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မ်ားဖို႔ ရွိေနလို႔.. ဘေလာ့ကိုေတာ့ ျပန္ထိနိုင္မယ္ မထင္ဘူးဗ်ာ.. ကဗ်ာေတြေတာ့ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကားပဲ တင္ျဖစ္ပါမယ္.. တခ်ိဳ႕ေရးခ်င္တာေလးေတြလည္း စိတ္ထဲေပၚလာေပမယ့္ အခု အလုပ္သင္နဲ႔ စက္႐ုပ္ဘဝေရာက္ေနလို႔ ကီးဘုတ္လည္း ကေလာင္မျဖစ္တာၾကာေပါ့. ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္သင္ဆင္းေနရတဲ့ ကုမၸဏီရဲ႕ ဓါတ္ပံုေလးေတြတခ်ိဳ႕ ရွဲလိုက္ပါမယ္...

Fig. ပထမဆံုးေန႔ briefing မွာ

Fig. ကန္တင္းက ပထမဆံုး ေန႔လည္စာ


Fig. အလုပ္ခန္း တခါးဝ


Fig. Reception


Fig. Company အေဆာက္အဦး နဲ႔ Logo


Dရက္ပိုင္းမွာ.. “ထ” (ထဆင္ထူး) ေရးျပမယ္ဆိုၿပီး တကယ္တမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ့ “ဝ” နွစ္လံုးပူးျပထားတာပဲျဖစ္ေနတဲ့ သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္..

Sunday, November 1, 2009

ဤကဗ်ာကို ေကာင္းစြာ မလွဳပ္ဘဲ ဖတ္ပါ

ကဲ.. ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ
ရွင္းလို႔ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ျပန္႐ွဳပ္ဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တာေပါ့
ေဟာကိန္းေတြက လြဲရင္ က်န္တာပဲ နွဳတ္ယူခဲ့..
သူေျပာမယ့္ ပံုျပင္ေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးၿပီးသား
ဒီေတာ့.. အားလံုး စခန္းေရာက္မွရွင္း
ေနအံုး..
မင္းစာသားေတြကို အရင္ ခဏရပ္
အျပင္က မီးခလုတ္ေတြကို ဘယ္သူက အဖြင့္အပိတ္လုပ္ေနတာလဲ
သူေျပာသလို ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုင္လွဳပ္ခံေနရတယ္ဆိုတာေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး
ဒီကမာၻနဲ႔ ကဗ်ာကို အစာေျခဖို႔ကေတာ့
အစာေျဖတဲ့ ကိစၥထက္ေတာင္ ပိုလြယ္အံုးမယ္
ဒီမယ္.. ပါလာတာ အကုန္ထုတ္လိုက္ရရင္
ကၽြန္ေတာ့္ ေဒါသေတြ အရင္ထြက္လာမွာေနာ္
ကၽြန္ေတာ္က.. က်ဳပ္က..
အတည္ေျပာေနတာ (ရယ္စရာမပါဘူး)
ရယ္စရာလိုခ်င္ရင္ ၅လပိုင္းကိုေမွ်ာ္
အဲဒီမွာ က်က်နနစီမံထားတဲ့ ျပက္လံုးေတြရွိတယ္
အို.. ျပက္လံုးတင္ မကပါဘူး..
အဲဒီမွာ အကုန္ရနိုင္တယ္
ၾကာသပေတးကေတာ့ အဲဒီလိုမိန္႔သြားတာပဲ
(ရယ္စရာ မဂၢဇင္း)
ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္း..
ေခတ္မွီခ်င္တယ္ဆိုရင္ ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာနဲ႔ေတာ့ကြာ
ဒီေခတ္ထဲမွာ ေခတ္မွီတဲ့သူေတြက "မုန္း"ကုန္ၾကၿပီ
“မ”တစ္လံုးေတြ စားထားတဲ့ေခတ္မွာ
မုန္းတာေတြ ေခတ္စားေနၿပီ
ေနာက္ၿပီး..
ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ကေလးေတြကို မ႐ိုက္ရေတာ့ဘူးတဲ့
ကေလးေတြအစား
လူႀကီးေတြကို ေျပာင္း႐ိုက္ၾကေတာ့မယ္.. ထင္ပါတယ္။
Free counter and web stats