သံလြင္ နွင့္ ၿမိဳ႕ထဲက

By the way, ၃လ တစ္ႀကိမ္ ထုတ္လႊင့္ေနက် သံလြင္ အင္တာနက္မဂၢဇင္း ၂၀၀၉ ဧၿပီလအတြက္ ထြက္ပါၿပီ... ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာ မသံုးျဖစ္ဘူးဗ်.. ေသခ်ာေတာ့ မဖတ္ရေသးေပမဲ့ အခြင့္အလမ္းနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ အသားေပးေဖာ္ျပထားတဲ့အတြက္ မလြတ္သင့္တဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြ ပါရွိအံုးမွာျဖစ္ပါတယ္.. အေရြးမခံ႕တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးကေတာ့..


ၿမိဳ႕ထဲက

မူလတန္းေက်ာင္းသားဘဝ
A.B.C.D.ရယ္လို႔ လိုက္ရြတ္မိတာက စလို႔
ဂါထာတစ္ပုဒ္လို
ငါ့ၿမိဳ႕ပန္းခ်ီကားေလးထဲက
ငါ့႐ုပ္ပံု ေဆးစက္ေတြဟာ ပဲ့က်ကုန္ေတာ့တယ္

ေမွ်ာ္ၾကည္႔မိတိုင္း..
ေသာင္ေတြေရွ႕ ကန္႔လန္႔ကာနဲ႔ ဧရာဝတီ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေၾကး႐ုပ္
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ အမွတ္တရနဲ႔
လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ေတြက
ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း.....

ႀကံရည္တစ္ခြက္ (၁၀၀)နဲ႔
အျပင္မွာ ေျပာသလို
ကမာၻႀကီးကို ျပန္ဆယ္မယ့္ကိစၥ
ဟိုမွာ ဂ႐ုမစိုက္အားလို႔
အနမ္းေတြပဲ recycle လုပ္စရာရွိ

ဒီလိုနဲ႔ေပါ့.. ဒါနဲ႔ေပါ့..
“အပိုင္း (...)ေမွ်ာ္”
စာတန္းႀကီးထြက္လာအံုးမွာ သိရက္နဲ႔
တစ္ခန္းရပ္ မီးေလာင္ျပဇာတ္ေတြထဲ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကံေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရတာ

လက္မွတ္ (၂)ေစာင္အတြက္
ကိုႀကီးၿဖိဳးကို မုန္႔ဖိုးေတြျပည္႔ေတာ့မယ္လို႔
ေျပာခ်င္ေနတာ

တျခားေနရာမဟုတ္
ရင္ခြင္မွ ရင္ခြင္ပါတဲ့
ခံရခက္ျခင္းေတြက
ေခါင္းတစ္ခ်က္ကုပ္ဖို႔ထက္
ေမာင္းတစ္ခ်က္ကို တစ္ေစာင္းနင္း
ပိုျဖဳတ္ခ်င္ေနတာ

ကိုယ့္အသက္မွာ
ကိုယ္ ေနရာမွန္ေလးရွင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာပဲ
အျပစ္ျဖစ္ရ ။

တစ္ခါတစ္ေလလည္း စာသင္ေက်ာင္း၊
တစ္ခါတစ္ေလလည္း ၿမိဳ႕ထဲက “လီ” မိန္းကေလးနဲ႔
ေနသာ၊ မိုးအံု႔၊
အလိုက္အထိုက္ ညႇိနွိုင္းေနထိုင္ခြင့္ရယံုေလးဆိုေပမယ့္
နန္းက်သလိုသာ ေနျဖစ္ခဲ့တာ။

ငါ့ေနရာေလး ငါ ျပန္ဝင္ဖို႔ေတာင္
အခုေတာ့
ငါ တစ္ေယာက္ထဲ စက္တပ္ယာဥ္မဟုတ္ခဲ့တာ ။

ခန္႔ေန