ဟိုး.. ေရွ႕ေရွ႕တုန္းက

႐ိုးသားသူကို ႐ိုးသားမွဳနဲ႔
ကဗ်ာကို ကဗ်ာနဲ႔
ဒီတစ္ကဗ်ာနဲ႔ မေလာက္ရင္
ေနာက္တစ္ကဗ်ာ ထပ္ဖြင့္လို႔
မိုးလင္းတိုင္းမွာ
ဥၾသေလးလည္း ေဆာင္းဦး
ဖားေအာ္သံလည္း ေဆာင္းဦး
ျပတင္းေပါက္ကိုေက်ာ္ကာ မွတ္ယူလို႔
ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေျပာရတဲ့အလုပ္
အမုန္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း၊
ျပန္ေရာက္ရင္လည္း
ျပန္လည္ ေရာက္ရွိေၾကာင္း..
ဒါမွမဟုတ္
၁၅ မိနစ္ဟာ ၁၅နွစ္စာ ျဖစ္သြားနိုင္လို႔
ပံုမမွန္ဆိုရင္ေတာ့
အရင္ ဒီအခ်ိန္
သူ ကိုယ္နဲ႔ေပါ့
ကၽြန္ေတာ့္ ေလသံေတြ ေပ်ာ႔ရမွာ
သူ႔ မ်က္နွာႀကီး မာေနေတာ့
ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ
ပဲဟင္းနည္းနည္း၊ ကဗ်ာနည္းနည္းနဲ႔
တို႔ရဲ႕ သမီးေလးကို
နာမည္ ဘယ္လိုေပးရင္ေကာင္းမလဲ
ကုိယ္က စတင္ စဥ္းစားမိတယ္။

童话 Fairy Tales

စဥ္းစားၾကည္႕ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္သြားသလဲဆိုတာ.. ကၽြန္ေတာ္ သိပ္သိခ်င္ေနခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဘာသာျပန္ေပးခဲ့တယ္ေလ။ Mail box ေလး ဖြင့္ၾကည္႕တဲ့အခါ၊ သူရဲ႕ ေသခ်ာစီထားဟန္ရွိတဲ့ အကၡရာေလးေတြကို ေတြ႕လိုက္တဲ့အခါ၊ အတိုင္းမသိၾကည္နူးမွဳေတြနဲ႔အတူ ကမာၻေျမျပင္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုးတစ္ေနရာကို ေရာက္ရွိလို႔သြား.. June 24 ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အမွတ္တရေန႔ေလးတစ္ေန႔ေပါ့။

ဒိုင္ယာရီပံုျပင္
မင္းကိုယ္တိုင္ ေျပာျပတဲ့ ဒိုင္ယာရီပံုျပင္ေတြကိုနားမေထာင္ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲဆိုတာမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။
အၾကာႀကီး ေတြေ၀ေနၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
ေၾကာက္စိတ္ေတြ၀င္လာခဲ့တယ္။ငါ ဘာအမွားမ်ားလုပ္မိလို႔လဲ..။

ဒိုင္ယာရီေတြက လူေတြကိုလိမ္တာလို႔
မင္းမ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက ေျပာျပခဲ့တယ္။
ငါ မင္းရဲ႕ မင္းသားေလး မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ မင္းငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္
မိုးေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေလးေတြ လင္းလက္လာခဲ့တယ္။

မင္းအတြက္ဆိုရင္ ပံုျပင္ထဲက နတ္သမီး ပံုစံ ဖန္ဆင္းၿပီးလက္ႏွစ္ဖက္ကို ေတာင္ပံအသြင္ေျပာင္းလို႔အုပ္မိုးကာကြယ္ေပးခ်င္ေနမိတယ္ငါတို႔ရဲ႕ဇာတ္လမ္းဟာလည္း ဒိုင္ယာရီထဲကအတုိင္း
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္အဆံုးသတ္မယ္ဆိုတာ ငါယံုပါတယ္..။မင္းကိုလည္းယံုေစခ်င္ပါတယ္..။ ။။
...................................................................

童话

忘了有多久再没听到你
对我说你最爱的故事
我想了很久我开始慌了
是不是我又做错了什么

你哭着对我说
童话里都是骗人的
我不可能是你的王子
也许你不会懂
从你说爱我以后
我的天空星星都亮了

我愿变成童话里
你爱的那个天使
张开双手
变成翅膀守护你
你要相信
相信我们会像童话故事里
幸福和快乐是结局..

ေဒါက္ ေဒါက္.. ေဒါက္တာ

နာေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ကိုယ့္နာမည္ကိုယ္ ရွာမေတြ႕တဲ့အခါတိုင္း
ေဒါက္တာနဲ႔ ပတ္သတ္ခြင့္ရေသးတယ္ဆိုၿပီး
ေပ်ာ္ေနသူတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။
ဒါေပမယ့္ေလ
နားက်ပ္နဲ႔ မေရာက္ရွိနိုင္တဲ့ ေနရာေတြက်မွ
ဒဏ္ရာေတြက (၃)ရာသီမျပတ္ ခိုေအာင္းေနလို႔
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲဟင္
ေဒါက္တာရယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကုပါ။
ေမ့ေနတယ္ ဆိုတာထက္
ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရတာ..
ဒါေပမယ့္ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကို
ေမ့ေမ့ေနေတာ့ ခက္ပါတယ္။
ကဗ်ာေတြ ေရးမယ့္ လက္မွာ
အနာေတြ ေဆးထည္႔စရာက်န္ေနေသးလို႔ပါ ေဒါက္တာ။
အျဖဴအမည္း ဓါတ္မွန္ေတြနဲ႔ မလံုေလာက္တဲ့အခါ
ေဟာဒီ ရင္ဘတ္ကို ဖြင့္ၾကည္႕ၾကည္႕ပါ ေဒါက္တာ
ေဆးမတိုးေတာ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ေဒါက္တာ လက္ေလွ်ာ့လိုက္မွာ သိပ္စိုးရိမ္မိ။
(ရင္ဘတ္ႀကီး ဖြင့္ဖြင့္ၿပီးေတာ့)
ေဒါက္တာရယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကုပါ။
အျပင္ဘက္က ေရေမႊးနံ႕၊ လူဦးေရထူထပ္မွဳနဲ႔
ႀကိဳးမဲ့စနစ္ေတြကေန ေသြဖယ္လို႔
ေဒါက္တာရဲ႕ ေဆးေပးခန္းေလးထဲကို
ေရာက္ခဲ့ပါမယ္။
ေဆးထိုးအပ္ေတြအစား
အၾကင္နာအၾကည္႕ေတြသာ မ်ားမ်ားထိုးသြင္းလိုက္ပါ။

ေဒါက္တာ မွာၾကားတဲ့အတိုင္း
မိမိကုိယ္မိမိ ဂ႐ုစုိက္ပါဆိုလို႔
ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးမိပါတယ္။
ေဒါက္တာေရာ
ေပးေဆးစာရင္းမွာ
ေဒါက္တာ့နာမည္ကို ဘယ္ေတာ့ ေရးမလဲ။

ဒီကေန႔ဟာ တစ္နည္းအားျဖင့္

ႂကြေရာက္လာေသာ
ကမာၻသူ ကမာၻသားမ်ား (အားလံုး)
မဂၤလာပါ..
(လက္ခုပ္သံမ်ား ဗလာျဖင့္)
မ်ားမၾကာမီ အခ်ိန္အတြင္းမွာ
အခမ္းအနားၿပီးဆံုးေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသျဖင့္
ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ေနရာယူေပးၾကပါရန္
ေလးစားစြာျဖင့္ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။
အခမ္းအနားအစီအစဥ္မ်ားမွာ
အစီအစဥ္(၁) အခမ္းအနားၿပီးဆံုးေၾကာင္း ေၾကညာျခင္း
အစီအစဥ္(၂) ကဗ်ာဖတ္ျခင္း အလုပ္နွင့္
အစီအစဥ္(၃) အခမ္းအနား စတင္ဖြင့္လွစ္ေၾကာင္း
ေၾကညာျခင္းတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ယခုေနာက္ဆံုးအစီအစဥ္အရ
ဤအခမ္းအနားကို
ေအာင္ျမင္စြာ စတင္ဖြင့္လွစ္လိုက္ေၾကာင္း
ေၾကညာအပ္ပါသည္ ခင္မ်ား။