မွတ္ခ်က္။ ။ ျဖည္းျဖည္းဖတ္ပါ။
မင္းသမီးေရ…
ေရႊလက္ကေလးကုိတြဲ
ေရွ႕ေလွ်ာက္ရမယ့္ လမ္းေတြအတြက္
အမွီခံ ရင္ခြင္တစ္ခုအားလည္း
ဆက္သပါရေစ ကြယ္…
တျခားမဟုတ္ရပါဘူး။ အဲဒီေန႕က ရွက္ဖို႕ျပင္ခိုက္ မ်က္နွာေလးမွာ၊ မက္ဖို႕ေလးေတြ ျမင္ၿပီးကတည္းက ေဟာဒီ မ်က္လံုးေတြရဲ႕ အာသီသေၾကာင့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အမုန္းအသစ္ေတြတီထြင္ၿပီး၊ အဆံုး.. အခ်စ္ေတြကိုေတာ့ မစီရင္လိုက္ပါနဲ႕ မင္းသမီးေရ။ ဖုန္တက္ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေခါက္ရိုး က်ိဳးက်ိဳး သံေယာဇဥ္ေတြကို လြယ္အိတ္နဲ႕သယ္.. Singapuraရဲ႕ ေန႕ရက္ေတြမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္သလုိုပါပဲဗ်ာ။ ေပးခဲ့တဲ့ စာထဲကလို “အေ၀းလူရဲ႕ အေဆြးဓါတ္ကို သူတို႕ေတြလည္း နိစၥဓူ၀ ေဖးကူေနဆဲပါ” မင္းသမီးေရ... (သတိေတြလည္း ေခၽြေခၽြတာတာနဲ႕ ရေနပါရေစ)။ ေနာက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲမွာလည္း နင္ တက္ဖို႕ က်ဴရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္။ တေန႕.. အခ်စ္အေၾကာင္း ကဗ်ာေတြ ေပါင္းေရးျဖစ္တဲ့အခါ၊ အဲဒီေန႕က် ေက်ာင္းလည္း မေျပးဖို႕ အႀကံေပးပါရေစ.. မင္းသမီးရယ္… စာသင္ေက်ာင္းထဲ လိပ္ျပာေလးေတြ.. မင္းအလာကို က်ိတ္ေမွ်ာ္ေနၾကၿပီ။ (၆လမ္းထိပ္က အတိတ္ေတြလည္း အခုတေလာ အဆိပ္ေတြ ျပန္တက္ေနပါသည္။) မျငင္းနိုင္ဘူး။ တဒိတ္ဒိတ္ ရင္ခံုသံေတြက Library ေလွကားထစ္ေတြနဲ႕ ပက္သတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ မခြံ႕ေကၽြးျဖစ္ေပမဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီေတြ ခ်ိဳေနမွာပါ မင္းသမီးေရ ။ ၇ ရက္ ဧပရယ္ကတည္းက ေခ်းငွားသြားတဲ့ အၿပံဳးေတြ ျပန္ဆပ္ေပးပါ။ ဘ၀တစ္ခု က်ေပ်ာက္သြားတာ ျပန္မေတြ႕ေသးလို႕။ အေဖျပန္မလာခင္အထိပဲ ဒိုင္ယာရီထဲ ကဗ်ာေတြ ေျမလွန္ရွာလို႕ ရပါသည္။ ၂၀၀၈ ကႏ ၱာရႀကီးတစ္ခုက ကံဆိုးမေလးတစ္ေယာက္ထဲ မိုးေတြကြက္က်ားခဲ့ရင္… ဒီက edukingကို တဲတစ္လံုးမဟုတ္ရင္ေတာင္၊ ထီးတစ္လက္ျဖစ္ခြင့္အား ေပးသနားေတာ္မူလိုက္ပါ။ ေက်ာကုန္းေပၚ အေတာင္ေတြေပါက္၊ ေတာ္ရာကို ပ်ံနိုင္ေကာင္းေပမယ့္၊ မင္းသမီးနဲ႕ ေပ်ာ္စရာေတြကို မခ်န္နိုင္ေၾကာင္းပါ။ (အဲဒီအေတာင္ေတြကို ရင္ခံုျခင္းေတြက ေမြးစားထားတယ္၊ ရင္ခံုျခင္းေတြထဲမွာ အေသြးအသားတစ္ခ်ိဳ႕ ၀င္စားေနတယ္၊ အေသြးအသားေတြထဲမွာေတာ့ စာလံုးေပါင္းမွားေနတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ကေလး နွစ္ဆင္းနဲ႕ မ်က္မွန္ေလးတစ္လက္ ရွိေကာင္းရွိေနမယ္) တေလာက ရစရာဒဏ္ရာအေႂကြးစာရင္းတစ္အုပ္ မီးေလာင္သြားသည္။ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ ရေနေပမယ့္၊ ဘယ္ေတာ့ ဆပ္ကုန္ၾကမယ္ မသိ။ ေသရင္ မၿပီးျပတ္အလြမ္း၊ ရွင္ရင္ မီးပ်က္အနမ္းေတြပါ၊ မင္းသမီးေရ ။
မင္းအေၾကာင္းကို သတင္းေကာင္းေတြမွ မၾကားရရင္ ဒီညလည္း အိပ္မက္ေတြ ၀က္ၿခံထူထူနဲ႕ပါပဲ။ (ေက်းဇူးျပဳ၍ မိက္ကပ္ မဖို႕ပါနဲ႕)။ မင္းသမီးေရ.. လူနာေဆာင္ အမွတ္(--) ခုတင္ေပၚ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပိန္ပိန္ေလးတစ္ခု ေဆးရွိန္နဲ႕ ေမွးမွိန္ေနတယ္.. အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေကာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး သူ႕ကို ေဆးေပးေနေလရဲ႕။
ေရာင္နီမသန္းခင္
ေမွာင္ရီလမ္းက ႀကိဳပါရေစ..
အလြမ္းေတြ ခိုလို႕
ရင္ခြင္လည္း ၿပိဳေတာ့မယ္…. ။ ။
1 comment:
nice to read
fri, now ur writing style becomes more good. all the useage are very nice and new. i like all. try hard.i will visit frequently.
have a nice day
ur fri
yadanar
PS. I wish that u can be an umbrella for her.I do wish. ;)
Post a Comment