ရန္သူရဲ႕
အသက္ရွင္ေသးတဲ့သူ လက္ညွိဳးေထာင္
ဆိုတဲ့စကားကိုမွ
လက္တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေထာင္ျပမိေလာက္ေအာင္ကို
ငါဟာ “အ”ခဲ့ေလသလား..
အထီးက်န္တယ္ဆိုတာ
အေမွာင္ခန္းထဲက
နံရံမွာ တစ္ေယာက္ထဲ
ေထာင့္ကပ္ထိုင္ေနမွ
မဟုတ္ပါဘူးကြယ္..
လူအုပ္ႀကီးေတြၾကားမွာ မ်က္နွာခ်င္း ဆိုင္ေနေပမယ့္..
ျမက္ခင္းျပင္တစ္ခုေပၚ တူတူထိုင္ခြင့္ရွိေနေပမယ့္လို႔..
ဒါေတြဟာလည္း အထီးက်န္ျခင္းပါတဲ့
(မင္းဗလာစာအုပ္ေလးရဲ႕ေနာက္ေက်ာမွာ
ငါေရးေပးခဲ့မယ္..)
မိန္ကေလး..
တကယ္ေတာ့
ငါဟာ မင္းကိုျပန္ေတြ႕ဖို႔လည္း
မႀကိဳးစားခဲ့ပါဘူး..
ငါ့ရဲ႕ မင္းနဲ႔ မေတြ႕ခင္က “ငါ”ကိုပဲ
ငါ ျပန္ရွာမေတြ႕ျဖစ္ေနခဲ့တာေလ။
ခန္႔ေန
Wednesday, July 14, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment