ထမင္းဝိုင္းဟာ ေႏြးတုန္း
ေနေရာင္ျခည္ ပေယာဂနဲ႔
ပန္းေတြဟာလည္း ပြင့္လ်က္
အရင္လို အရင္ေနရာမွာ
အရင္လူေတြကို ေတြ႕လို႔ေတြ႕ညား
မွတ္တိုင္းေဟာင္းမွာ ဆင္းက်န္ခဲ့တဲ့အခါ
ေလစိမ္းနဲ႔ လူစိမ္းေတြသာ
ၿမို႕တံခါးထဲ ျဖတ္ဝင္လာတာေတြ႕ရ
နိစၥဓူဝ
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေတြ ပိုထူလာတဲ့အခါ
အရင္ကထက္
အိမ္တံခါးေတြကို လံုလံုၿခံဳၿခံဳပိတ္ဖုိ႔
ရယ္စရာေတြလည္း
ပိုေျပာျဖစ္ေပမယ့္လို႔
ေျပာစရာရွိတဲ့အခါ မရယ္ျဖစ္ၾကေတာ့ပါ။
1 comment:
ျမိဳ႔ကေလး...
ျပန္ေတြ႕ပါေစအကုိ...
ကဗ်ာေလးလွတယ္.....။
Post a Comment