Poem part- 9

ကၽြန္ေတာ္ အစပ်ိဳးခဲ့ၿပီးမွ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ… ကိုယ္ေရးကိုယ္တာခံစားခ်က္ေတြနည္းနည္း အသားေပးထားလို႕၊ အဆင္မေျပခဲ့ရင္ နားလည္ေပးပါလို႕..

ျဖတ္ကဗ်ာ (ဇာတ္သိမ္း)

ပြဲမစခင္ ၾကားလိုက္ရတဲ့
ပြဲသိမ္းခရာသံကို
နင္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။

ဖြင့္မိခဲ့တဲ့ ရင္ခြင္အခန္းေလးတစ္ခုကို
ျပန္ေစ့ဖို႕ သိပ္ခက္တဲ့အခါ
အိပ္မက္ခဲ့ၾကတဲ့ နိဗၺာန္ေလးကို
ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခြင့္ျပဳေနာ္...

ဆုေတာင္းေတြ မျပည္႕နိုင္လို႕
ေကာင္းကင္မွာ ေပကပ္ကပ္နဲ႕
အဲဒီ ၾကယ္ေတြကိုလည္း
ငါ မုန္းတယ္ဟာ...

ေဖ်ာ္ထည္႕ထားတဲ့ အလြမ္းေတြက
ခံနိုင္ရည္အမွတ္ေတြကို မ်ိဳခ်၊
ဘယ္လိုဘ၀ေတြရဲ႕
၀ဋ္ေႂကြးေတြမ်ားလဲကြယ္..

ျဖစ္နိုင္ပါတယ္
ဘ၀စာေမးပြဲႀကီးက ငါ့အတြက္
အခ်စ္ပုစာၧေတြကို ပိုခက္ထားတာ...
ငါမရွာနိုင္ခဲ့တဲ့ အေပါင္းအနွဳတ္ေတြအတြက္
နင့္ကိုမ်ား ေမာင္းထုတ္မိသလို ျဖစ္သြားခဲ့ရင္...

အရိုးေတြ ေျမခေအာင္ ေပါင္းၾကဖို႕ဆိုတာ
အမ်ိဳးေတြရဲ႕ အျမင္မတူစြာဘဲ
နင့္အတြက္ Singapura ရဲ႕ ေန႕ရက္ေတြက
ငါ့ကို ေမ့ရက္ခ်င္းငွာလည္း
တတ္နိုင္ပါေစ။

လူမ်ိဳးေရးနဲ႕ တိုက္ပြဲတစ္ခုမွာ
ငါတို႕ရဲ႕ ေနာင္ျဖစ္မယ့္
အခ်စ္ေတြကလည္း
ေခါင္းငံု႕ေနရမယ့္
သံု႕ပန္းေတြသက္သက္ပဲ ျဖစ္လာမွာပါ။

မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စကားေတြ..
မၾကည္႕ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အၾကည္႕ေတြ..
မယူျဖစ္ခဲ့တဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕အတူ
ငါ့ဘက္က ေဖာက္ရက္တဲ့ သစၥာေတြအတြက္
နင့္ဘက္က ေမတၱာေတြလည္း ျဖတ္လိုက္ပါေတာ့..

ဒီကဗ်ာ..
နင္မခြဲတဲ့ အသည္းကို
ကိုယ္ကိုယ္ကို အကြဲခံ
မ်က္ရည္ေတြ ငါ့ကို ႀကိဳးမေပးခင္
အသည္းအသန္နဲ႕ ေရးခဲ့တယ္..
ဆိုင္သူေရ

ေနာက္ထပ္
နင္မိဖုရားျဖစ္မယ့္ ရာဇ၀င္မွာ
ငါဘုရင္တစ္ပါးအျဖစ္ပဲ ေစာင့္ေနပါရေစေတာ့...