အထပ္ထပ္ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးသည္႕အခါသမယတြင္
မတိုင္မီေန႔ ည
ပင္လယ္ျပင္ေရွ႕
နွစ္ဖက္ကမ္းဆီေသာ မွန္ေဘာင္ကေလးမ်ားထံမွ
တီးတိုး ဝင္ေရာက္လာေသာ
မ်က္ဝန္းေလးမ်ား၏ စြက္ဖက္ေနွာက္ယွက္ျခင္းအား
ကၽြန္ေတာ္သည္.. ဘီလူးစီးခံေနရသကဲ့သို႔၊
ေရွာင္တိမ္းျခင္း၊ ေအာ္ျမည္ျခင္း မျပဳနိုင္ဘဲလ်က္..
က်႐ွဳံးလ်က္၊ ျပန္ထလ်က္၊
က်ားတစ္ေကာင္လို ခုန္အုပ္မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္လ်က္၊
ေနစဥ္အတြင္းမွာပဲ
သိုးငယ္ေလးလို ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ သိမ္ငယ္သြားလ်က္၊
ရရာလက္နက္ ဆြဲကိုင္လ်က္၊
ဒဏ္ရာေတြ ထပ္ရလ်က္၊ နာက်င္ခ်ိန္ေတြ တိုးလ်က္၊
အခ်စ္အေၾကာင္းအား နွုတ္ဖ်ားမွ မေျပာတတ္လ်က္၊
လက္ထဲတြင္ေတာ့
ခင္းက်င္းျပသမည္႕ အရုဏ္ဦးေလးကို
တစိုက္မတ္မတ္ ဆုပ္ကိုင္လ်က္...
ကၽြန္ေတာ္သည္
နွင္းျဖဴေလးတစ္ပြင့္ကို ျပန္လန္႔ေနလ်က္ရွိေသာ
ေနေရာင္တစ္ေပါက္ျဖစ္လ်က္။ခန္႔ေန
2 comments:
ၾကိဳက္တယ္ ဗ်ိဳ႕..
ဒီကဗ်ာေလး..
ၾကိဳက္တယ္ ၾကိဳက္တယ္
Post a Comment