အားလုံးလိုလို ခ်စ္တဲ့ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္နဲ႕ Lyrics က႑ကို စတင္ခ်င္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ဘယ္နွစ္ေခါက္နားေထာင္ နားေထာင္၊ မရိုးတဲ့ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ ပါ။
တစ္ခါတုန္းက
ျပန္မဆံုနိုင္ေတာ့ၿပီ အသိဆိုးေတြ… ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေကာင္းကင္မွာ ဒီမိုးေတြ သည္းေနတုန္း.. လြယ္လြယ္နဲ႕ေမ့ဖို႕ မလြယ္လို႕ မေမ့ခဲ့ အခုခ်ိန္မ်ိဳး.. ငိုခ်လုိက္..တိမ္ေတြလိုေႂကြၿပီ မ်က္ရည္မိုး
ဒီလိုမ်ိဳး မိုးေအးေအးေလး အိမ္ထဲမွာ ငါ၊ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႕ ေတြးေဆြးဆဲ အတိတ္က အေ၀းမွာေဟ့၊ ငါ့ေဘးမွာေတြ႕၊ သူ႕ passport ပံုေသးေသးေလး ေဆးေတြမွိန္၊ ခပ္ေရးေရး၀ါး၊ အေရာင္ေတြေတာင္ထြက္ေျပးလုိ႕သြား…ေမ့လို႔မရ၊ အဲဒီ့ေန႕ေတြ ငါျမင္၊ က်ဴရွင္က အဆင္း၊ မိုးေတြရြာရင္၊ ထီးတစ္ေခ်ာင္းေအာက္ အတူတူ လမ္းေတြေလွ်ာက္ခဲ့၊
လမ္းမွာ ေလၾကမ္းေတြေၾကာင့္ ေၾကြမႏြမ္းတဲ့ ခေရပန္းေတြေကာက္၊
ဇာတ္လမ္းေတြ.. သူ႔နွဳတ္ခမ္းနဲ႔ေခၽြခဲ့တဲ့ အနမ္းေတြေၾကာင့္ အခ်မ္းေတြေပ်ာက္၊
တိုးေ၀ွ႔ေနၾကပါ၊ ဒီလိုမိုးေရေတြၾကားမွာ၊ အမ်ိဳးေတြေတြ႕သြားမလား၊ တခ်ိဳ႕တေလ အေဖၾကားမလား၊ စိုးရိမ္တတ္သူ၊ ငါတို႔ေတြေ၀၀ါးစြာ မက္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္ကလည္း၊ က်ိဳးေၾကေခ်မြကာ ပ်က္ခဲ့တဲ့ မိုးေရေတြၾကားမွာပဲ...တို႔ေတြကမာၻျခားကာ ေ၀းသြား၊ ဟိုမွာ မင္းက်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ မွာခ်င္တယ္၊ မေမ့ပါနဲ႔၊
႐ုပ္ရွင္ေတြထဲက အတို္င္းဆို ေတာ္ေတာ္ေလး ေအးမွာပဲ....
အေဖာ္ေလွာ္ေတြ ေတြ႕ကာ၊ ေပ်ာ္ ေပ်ာ္ေနမွာ.. ဖုန္းဘယ္ေတာ့ေခၚမလဲလို႕ ေမွ်ာ္ေနတာ။
ျပန္မဆံုနိုင္ေတာ့ၿပီ အသိဆိုးေတြ… ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေကာင္းကင္မွာ ဒီမိုးေတြ သည္းေနတုန္း.. လြယ္လြယ္နဲ႕ေမ့ဖို႕ မလြယ္လို႕ မေမ့ခဲ့ အခုခ်ိန္မ်ိဳး.. ငိုခ်လုိက္တိမ္ေတြလိုေႂကြၿပီ မ်က္ရည္မိုး..
စာလည္းမက်က္ခ်င္ပါ ငါ၊ ညဘက္တိုင္းဆက္တိုက္ထည္႕မပ်က္မကြက္
အိပ္မက္ေတြမက္ရင္ ငါ၊ ခ်က္ခ်င္းအိပ္မက္ထဲ ပတ္ရင္းရွာ… မိုး မိုး မိုးက၊ ရက္နွစ္လတိုး ေျပာင္းလဲခဲ့ နွဳတ္ဆက္ရင္းသာငို… တစ္ခါတုန္းက ငါ့ဘ၀ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ အသက္သြင္းထား လက္ငင္းကမာၻ ပ်က္ယြင္းကာၿပိဳ၊ ငါဆိုတဲ့ ဒီသီခ်င္း၊ မင္း ဟိုကေန နားေထာင္ေနမလား.. ရဲမင္းသိန္းဆိုတဲ့ ခ်ာတိတ္၊ သူ႕ရဲ႕အသံကို ၾကားေယာင္ေနမွာ.. ခဏေလာက္ေျဖပါ၊ နီစပ္စပ္ အသားေရာင္ေတြၾကား.. ကိစၥမ်ားေျမာင္ေနကာ၊ ဘာေၾကာင့္ ဟိုက တျခားေကာင္ေတြ စကား.. နားေယာင္ေနမွာလဲ…ဒါကသက္ေသ၊ ကဗ်ာစပ္ေန ဒီမွာ... ေနာက္လွည္႕ၾကည္႕လွည္႕၊ အဲဒီ ကဗ်ာစာရြတ္ေတြ ၀ါဖန္႕ေနၿပီကြာ.. ေဟာင္းခဲ့ၿပီပဲ၊ မၾကာမၾကာ chat ေတြ၊ internet ေတြအထိ ငါ၊ ငယ္ငယ္တုန္းက မင္းနာမည္ကို အခါခါ ရွာဖတ္ေနမိတာ၊ အနာဂတ္ေတြ ရွိမွာပဲ၊ နွဳတ္ခမ္းေတြေတာင္ ျပာ၊ အျပတ္ေအးသည္႕ည.. မိုးေတြၾကား လမ္းေတြ ေလွ်ာက္ကာပတ္၊ အေတြ႕အထိက ခ်မ္းေနသေလာက္၊ ငါ မရပ္ေျပးၿပီးရွာ.. အနမ္းေတြေပ်ာက္၊ ကမာၻတစ္ဖက္ အေ၀းႀကီးက၊ အလြမ္းေတြေၾကာင့္ အနာ မက်က္ေသး သည္႕ အရာ၊ ေဆးမရွိပါ၊ ျမန္မာျပည္ကေန အမွာ ဆက္ေႁခြမိတာ.. မိုးေတြရြာလ်က္ ေဟ့ ဒီမွာ..
ျပန္မဆံုနိုင္ေတာ့ၿပီ အသိဆိုးေတြ… ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေကာင္းကင္မွာ ဒီမိုးေတြ သည္းေနတုန္း.. လြယ္လြယ္နဲ႕ေမ့ဖို႕ မလြယ္လို႕ မေမ့ခဲ့ အခုခ်ိန္မ်ိဳး.. ငိုခ်လုိက္..တိမ္ေတြလိုေႂကြၿပီ မ်က္ရည္မိုး
မွန္မွန္ေျဖ.. အရင္က ဇာတ္လမ္း၊ လြမ္းသလား ေမးခ်င္၊ ကမာၻတစ္ျခမ္းကြာေ၀းဆဲ.. မင္းရဲ႕အလွမွန္းကာေတြျမင္၊ တမ္းတ..အေဆြးသီခ်င္းေတြ..မဆိုခ်င္ဘဲနဲ႔ ဆိုေနရၿပီ....
အကယ္၍ လမ္းမွာေတြ႕ရင္ မင္းမွတ္မိအုံးမလား.. ငါ့အခန္းတခါးေစ့ရင္း....
ရွိခဲ့တဲ့အတိတ္က.ၿပီးခဲ့တဲ့ကိစၥေတြ..မသိခဲ့သလိုိမ်ိဳးဘဲ...အခိ်ဳးနဲ႔ေနဖို႔လည္း..မလြယ္လို႔ဘဲ..
တကယ္႔ကိုပဲ မစဲတဲ႔မိုးထဲမွာ၊ဘယ္လိုလည္း..မိုးရယ္၊ အၿငိဳးနဲ႔ ရြာခဲ့သလိုပဲ...
တစ္ခါတည္းကို ငါ့အသည္းကိုခြဲ.....ေသသြားၿပီ....ဘာနဲ႔သၿဂိဳလ္မလဲ, ဟင္ ??
1 comment:
အဲဒီ သီခ်င္းေလးကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ
Post a Comment