Poem part-6

မွတ္မွတ္ရရ လက္ခ်ာခန္းတစ္ခုမွာ တစ္ပိုဒ္ခ်င္း အၾကမ္းခ်ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ..
အခ်ိတ္အဆက္အားျဖင့္ အားနည္းေနမလား မသိဘူး..
ဥာဏ္မီသေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားထားပါတယ္..
ေရာင္းရင္းတို႔ အားေပးေနလို႕ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို အနားေပးလို႕ မရေသးဘူးဗ်ာ..

နတ္သမီးသို႕ အလၤကာ


မနက္ခင္း...
ေနမင္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုမႀကိဳဆိုပါ။

ေအးစက္ေနတဲ့ ကာရံေတြနဲ႕
စားပြဲေပၚပစ္တင္ထားတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္သာ.
ကၽြန္ေတာ့္ကို အေဖာ္လုပ္ေနတယ္..

ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပဖို႔
စကားလံုးေတြ ကဗ်ာဆန္ၿပီး
ရင္ခုန္သံေတြမွာ ကာရံရွိဖို႕ လိုပါသလား..
Mr. အာဒံသိၿပီး
လာျပန္ၾကည္႕ေပးဖို႕ လိုပါသလား..

ေၾသာ္..
တစ္ခါတုန္းက
အသည္း ကြဲ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို
အက်င့္လုပ္ ဆိုမိလို႕မ်ား
အသည္းတစ္ျခမ္းနဲ႕
အခု အၿမဲလြမ္းေနရတာလား..

ပံုေျပာေကာင္းတဲ့ သူမဟာ
နတ္သမီးေလးတစ္ပါးဆိုရင္
အဲဒီ့ ပံုျပင္ေတြမွာ ခံုမင္ေနတဲ့
အေပါစား ေတာသားေလးတစ္ေယာက္ဟာ
ကၽြန္ေတာ္ေပါ့..

နတ္သမီးေလးရဲ႕ ဒိုင္ယာရီမွာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ မဟုတ္ရင္ေတာင္
ကာရံ အစုတ္ေလးတစ္ခု အျဖစ္နဲ႕
ကဗ်ာေလးကို အကူအညီေပးပါရေစ..

ေတာသားေလးရဲ႕
ႏွလံုးသား spaces ေတြတိုင္းမွာလည္း
သူမရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႕
ျပည္႕ႏွက္ေနတာမို႕..
အဲဒီ ၀ကၤာပါထဲက နတ္သမီးေလးသာ
မၾကင္နာေတာ့ရင္
့အျပင္ကမာၻမွာ
သူ တကယ္ ရင္နာရေတာ့မွာပါ..